- زخاری النبات (زُ/ زَ ری ی)
شکوفۀ گیاه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از آنندراج) (از محیط المحیط). شکوفۀ سبز. (ترجمه قاموس). رجوع به مقاییس اللغه، تاج العروس و لسان العرب شود، نضارت و تازگی گیاه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). تر و تازگی سبزه. (از ترجمه قاموس). هر گاه گیاه به هم پیچد و شکوفه دهد، گویند: ’اخذ زخاریه’، یعنی به خرمی و شکوفایی رسید. و نیز گویند: ’اخذت الارض زخاریها’، یعنی بلند و بالیده شد گیاهان آن. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). رجوع به مقاییس اللغه ج 3 ص 50، تاج العروس و لسان العرب شود
